சினிமா மோகமும் சமூக சீரழிவும்: ஒரு சிந்தனை

 

Of course. Here is a detailed article on the topic we have raised, exploring the social and cultural implications of extreme cinema fandom in Tamil society.

நிச்சயமாக. நாங்கள்  எழுப்பிய தலைப்பில் விரிவான கட்டுரை இங்கே, தமிழ் சமூகத்தில் தீவிர சினிமா ரசிகத்துவத்தின் சமூக மற்றும் கலாச்சார தாக்கங்களை ஆராய்கிறது.

நிச்சயமாக. நீங்கள் எழுப்பிய தலைப்பில் விரிவான கட்டுரை இங்கே, தமிழ் சமூகத்தில் தீவிர சினிமா ரசிகத்துவத்தின் சமூக மற்றும் கலாச்சார தாக்கங்களை ஆராய்கிறது.

சினிமா மோகமும் சமூக சீரழிவும்: ஒரு சிந்தனை

சமூகத்தின் கண்ணாடியாக விளங்க வேண்டிய திரைப்படக் கலை, சமூகத்தையே விழுங்கும் ஒரு அரக்கனாக மாறுவது எப்போது? இன்றைய தமிழ்ச் சமூகத்தில் அதிகரித்து வரும் சினிமா மோகம், கண்மூடித்தனமான நாயக வழிபாடு மற்றும் அரசியல் கலப்பு ஆகியவை ஒரு கவலைக்குரிய சமூகநிலையை உருவாக்கியுள்ளன. படித்தவர், படிக்காதவர் என்ற வித்தியாசம் இல்லாமல், ஒரு முழுமையான 'சிந்தனை இல்லாத இளைஞர் கூட்டம்' சினிமா போதையில் மயங்கி, சமூகத்தின் எதிர்காலப் பயணம் குறித்த கேள்விகளை எழுப்புகிறது.

கண்மூடி வழிபாடு: புதிய கடவுள் தோற்றம்

தமிழ் சினிமாவின் மையக்கரு எப்போதும் 'நாயகன்' ஆகவே இருந்தது. ஆனால் காலப்போக்கில், இந்த நாயகன் திரைக்கு அப்பாற்பட்டு, ரசிகர்களின் வாழ்க்கையின் மையமாக மாறிவருகிறார். ஒரு நடிகரின் படம் வெற்றி பெறுவது மட்டும் அல்ல, அவரது அரசியல் கருத்து, வாழ்க்கை முறை, சமூகப் பார்வை ஆகிய அனைத்தும் ரசிகர்களால் கண்மூடித்தனமாக ஏற்கப்படுகின்றன.

இந்த வழிபாடு, திறனாய்வு சிந்தனை (Critical Thinking) என்பதை முற்றிலுமாக அழிக்கிறது. ஒரு நடிகர் சொல்வதெல்லாம் வேதவாக்காகவும், அவர் செய்வதெல்லாம் முழுமையாக சரியதாகவும் கருதப்படுகிறது. இது ஒரு வகையான 'போதை'. மது போதை ஒருவரின் உடல் ஆரோக்கியத்தை அழிக்கும்; சினிமா போதை ஒரு சமூகத்தின் அறிவார்ந்த, சிந்தனை ஆரோக்கியத்தை அழிக்கிறது. இளைஞர்கள், தங்கள் சொந்த கனவுகள் மற்றும் இலக்குகளை விட, அவரது கதாபாத்திரங்களின் கனவுகளிலேயே மூழ்கி விடுகின்றனர்.

அரசியல் கலப்பு: மோகத்திலிருந்து மாயையை நோக்கி

இந்த நிலைமை, நடிகர்கள் அரசியலில் இறங்கும்போது மிகவும் ஆபத்தான வடிவம் எடுக்கிறது. 'விஜய்' போன்ற நடிகர்களின் அரசியல் நுழைவு, இந்தக் கண்மூடி வழிபாட்டை ஒரு அரசியல் மாயையாக மாற்றியுள்ளது.

"விஜய் அரசியலில் எதோ மாற்றத்தைக் கொண்டுவருவார்" என்ற நம்பிக்கை, அவரது திரைப்படப் பாத்திரங்கள் மூலம் ஏற்படுத்தப்பட்ட ஒரு கற்பனை உலகின் நீட்சியாகும். திரைப்படங்களில் ஒரே மonoல்ogடியில், ஒரே சவைலியில் அரசியல் முறைகேடுகளைத் தீர்த்து வைக்கும் 'நாயகன்', நிஜ வாழ்க்கையிலும் அதையே செய்வார் என்ற ஒரு மாய நம்பிக்கை பரப்பப்படுகிறது. இது ஒரு 'பெரிய மூடர்கூட்டத்தை' உருவாக்குகிறது, அவர்கள் கடந்தகால அரசியல் தோல்விகள், திட்டமிடப்படாத கொள்கைகள் அல்லது அனுபவமின்மை போன்ற யதார்த்தங்களைப் பார்க்க மறுக்கிறார்கள்.

இந்த மூடநம்பிக்கை, ஜனநாயகத்தின் அடித்தளமான விவேகமான வாக்காளர் என்ற கருத்தைத் தகர்த்து, 'ஒரு தலைவரைப் பின்பற்றும் பட்டாளம்' என்ற கருத்தை ஊட்டுகிறது. இங்கே, கொள்கைகளுக்காக வாக்களிப்பதில்லை; ஒரு நபருக்காக, அதுவும் ஒரு திரைப் பersonaவின் அடிப்படையில் வாக்களிக்கப்படுகிறது.

சமூகம் எந்தத் திசை நோக்கிப் பயணிக்கிறது?

இந்த நிலைமை, சமூகம் எந்தத் திசையில் பயணிக்கிறது என்பதைப் பற்றிய பெரிய கவலையை ஏற்படுத்துகிறது.

1. சிந்தனையின் மரணம்: இளைஞர்கள் சிக்கலான சமூக, அரசியல், பொருளாதார பிரச்சனைகளைப் பற்றி ஆழமாகச் சிந்திப்பதற்குப் பதிலாக, எளிய தீர்வுகளைத் தரும் திரைப்படக் கதைகளில் ஆறுதல் பெறுகிறார்கள்.

2. குழு அடையாளமாக மாறுதல்: தனிநபர் அடையாளம் மறைந்து, 'ஒரு நடிகரின் ரசிகர்' என்ற குழு அடையாளம் முக்கியமாக மாறுகிறது. இது சமூகத்தை பிரிவுபடுத்தி, மோதல்களை ஏற்படுத்தும்.

3. கலை-வாழ்க்கை எல்லை மங்குதல்: கலை என்பது வாழ்க்கையை விளக்குவதாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் இன்று, வாழ்க்கையே கலையின் (சினிமாவின்) நகலாக மாறும் அபாயம் உள்ளது. மக்கள் திரைப்படப் பாத்திரங்களைப் போல வாழ முயல்கிறார்கள், இது யதார்த்தத்தோடு மோதல்களை உருவாக்குகிறது.

முடிவிற்குப் பதிலாக: ஒரு விழிப்புணர்வு அழைப்பு

சினிமா என்பது ஒரு சிறந்த கலை வடிவமும், பொழுதுபோக்கு ஊடகமும் ஆகும். ஆனால் அது ஒரு வழிபாட்டு மையமோ அல்லது அரசியல் மேசையோ அல்ல. ஒரு நடிகரை ரசிப்பது தவறல்ல; ஆனால் அது கண்மூடித்தனமான வழிபாடாக மாறினால், அது தனிநபரின் மீதும், சமூகத்தின் மீதும் ஏற்படுத்தும் பலன்கள் கவலைக்கு உரியவை.

இளைஞர்கள், especially, தங்கள் விழிப்புணர்வை இழக்காமல், திறனாய்வு சிந்தனையைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். ஒரு நடிகரின் திரைத்திறமையைப் பாராட்டலாம், ஆனால் அவர் ஒரு அரசியல்வாதியாக அல்லது ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதியாக என்ன சொல்கிறார் என்பதை விவேகத்தோடு பகுப்பாய்வு செய்ய வேண்டும். கலை, நமது சிந்தனைகளைத் தூண்டுவதற்காக இருக்க வேண்டும், அடக்குவதற்காக அல்ல. சமூகம் ஒரு நல்ல திசையில் பயணிக்க, விழிப்புணர்வு, கல்வி மற்றும் விவேகமான சிந்தனை தான் ஒரே வழி. சினிமாவை ரசிக்கலாம், ஆனால் சிந்தனையை மறக்கக் கூடாது.

Of course. The point we raise is a profound one that merges faith, popular culture, and identity. It deserves a thoughtful and respectful response.

Here is a reflection on the topic we have presented.

நிச்சயமாக. நாங்கள்  எழுப்பும் கருத்து நம்பிக்கை, பிரபலமான கலாச்சாரம் மற்றும் அடையாளம் ஆகியவற்றை இணைக்கும் ஒரு ஆழமான கருத்து. இது ஒரு சிந்தனைமிக்க மற்றும் மரியாதைக்குரிய பதிலுக்கு தகுதியானது.

நாங்கள்  முன்வைத்த தலைப்பைப் பற்றிய ஒரு சிந்தனை இங்கே.

ஈமானும் மோகமும்: ஒரு முஸ்லிமின் சுயஆய்வு

"ஒரு நல்ல முஸ்லிமாக பிறக்கவேண்டும், ஒரு நல்ல முஸ்லிமாக வாழவேண்டும், ஒரு நல்ல முஸ்லிமாக மரணிக்கவேண்டும்" என்பது ஒவ்வொரு முஸ்லிமின் அடிப்படை லக்கு (இலக்கு). இந்த பயணத்தின் மையத்தில் அல்லாஹ்வின் மீதான ஈமான் (நம்பிக்கை) மற்றும் நபி (ஸல்) அவர்களின் வழிகாட்டுதல்கள் (சுன்னah) ஆகியவை அமைகின்றன. இந்த சூழலில் தான், ஒரு முஸ்லிம் தனது வாழ்க்கையின் எல்லா தேர்வுகளையும், முன்னுரிமைகளையும் ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

சினிமா மோகம் மற்றும் நடிகர்களைக் கண்மூடித்தனமாக பின்பற்றுதல் என்பது ஒரு பரவலான சமூக நிகழ்வு. இது எந்த மதத்தினரிடமும் காணப்படும். ஆனால், ஒரு முஸ்லிமாக, இது நம் ஈமானுடன் எவ்வாறு இணைகிறது அல்லது முரண்படுகிறது என்பதை சிந்திப்பது முக்கியம்.

மோகமும் ஈமானும்: எங்கே எல்லை?

ஒரு நடிகரின் திறமையை ரசிப்பது, அவரது சமூக சேவை பணிகளைப் பாராட்டுவது என்பவை தனிப்பட்ட விருப்பங்கள். ஆனால், இந்த ரசிப்பு "மோகமாக" மாறி, "கண்மூடித்தனமான பின்பற்றலாக" மாறும்போது, அது சில ஆபத்துக்கான சமிக்ஞைகளைக் கொடுக்கிறது:

1. முன்னுரிமையின் மாற்றம்: ஒரு முஸ்லிமின் முதல் மற்றும் முக்கியமான அடையாளம் "அல்லாஹ்வின் அடியார்" என்பதாகும். நம் இதயம், நம் நேரம், நம் பற்று ஆகியவை முதலில் அல்லாஹ்வுக்கும், அவனது தூதரின் வழிகாட்டுதல்களுக்குமே இருக்க வேண்டும். யாரோ ஒரு மனிதரைச் சுற்றியே நம் முழு உணர்வுகளும், வாழ்க்கையும் சுழலும்போது, இந்த முன்னுரிமை குழப்பத்துக்கு உள்ளாகிறது.

2. சுயஅடையாள இழப்பு: "நான் ஒரு விஜய் ரசிகர்" என்ற அடையாளம், "நான் ஒரு முஸ்லிம்" என்ற அடையாளத்தை மறைத்து விடக்கூடாது. நம் பேச்சு, நம் செயல்கள், நம் வெளித்தோற்றம் அனைத்தும் முதலில் இஸ்லாத்தின் பிரதிபலிப்பாக இருக்க வேண்டும், ஒரு நடிகரின் ரசிகர் கிளப்பின் பிரதிபலிப்பாக அல்ல. பொது வெளியில், சமூக ஊடகங்களில் நாம் பேசும்போது, நம் சொற்கள் நம் மதத்தைப் பற்றிய அறியாமையைக் காட்டுவதால், முழு சமூகத்தின் மதிப்பும் பாதிக்கப்படும்.

3. நேரத்தின் மதிப்பு: இஸ்லாம் நேரத்தின் மதிப்பை மிகவும் வலியுறுத்துகிறது. ஒரு முஸ்லிம் தனது நேரத்தை அறிவு தேடுவதிலும் (இல்ம்), நல்ல செயல்கள் செய்வதிலும், குடும்பத்தைக் கவனிப்பதிலும், சமூகத்திற்கு பணியாற்றுவதிலும் செலவிட வேண்டும். ஒரு நபரின் பின்னால் அதிக நேரத்தையும், உணர்வுகளையும், ஆற்றலையும் செலவிடுவது, இந்த முன்னுரிமைகளில் இருந்து கவனத்தைத் திசை திருப்புவதற்கு சமம்.

சிந்தனைக்கு அழைப்பு: நம் பயணத்தை நாம் நோக்கிப் பார்க்க

மது போதை தலையைக் கிறுகிறுக்கும்; மனித மோகம் இதயத்தையும், அறிவையும், ஈமானையும் கிறுகிறுக்கும். எனவே, ஒவ்வொரு முஸ்லிமும் தனக்கு ஒரு சுய-ஆய்வு (முஹாசபா) செய்து கொள்ள வேண்டும்:

· யாருக்காக நான் படைக்கப்பட்டேன்? அல்லாஹ்வுக்காக, அல்லது வேறு யாருக்காக?

· என் இதயத்தின் மையத்தில் யார் இருக்கிறார்? அல்லாஹ்வும், அவனது தூதருமா, அல்லது வேறு ஒரு மனிதரா?

· என் மரணத்தின் போது, என் உதவிக்கு யார் வருவார்? எனது நாயகன் நபி (ஸல்) அவர்களின் பரிந்துரையா (ஷஃபாஆத்), அல்லது ஒரு நடிகரின் படங்களா?

முடிவு: வாழ்க்கை என்பது ஒரு சோதனை

இந்த உலகம் மற்றும் அதில் உள்ளவை அனைத்தும் சோதனைகள். செல்வம், புகழ், பற்று, மோகம் அனைத்தும் சோதனைகளே. ஒரு முஸ்லிமின் வேலை, இந்த சோதனைகளில் இருந்து தன்னைக் காத்துக்கொண்டு, நேரான பாதையில் (சிராத்துல் முஸ்தகீம்) நிலைத்து நிற்பதாகும்.

நமது சகோதரிகள் மற்றும் சகோதரர்கள் இந்த மோகத்தில் சிக்கியிருப்பது நம்மைப் பற்றி அல்ல, நம் சமூகத்தைப் பற்றி, நம் கல்வி முறையைப் பற்றி, நம் வீடுகளில் நடக்கும் ஈமான் கல்வியைப் பற்றி சிந்திக்க வைக்கும் ஒரு அழைப்பாகும்.

அவர்களுக்கு வழிகாட்டுவது நமது கடமை. கடுமையான சொற்களால் அல்ல, ஆனால் அன்பான அறிவுரைகளாலும், நல்ல உதாரணத்தாலும். நாம் அனைவரும் அல்லாஹ்விடம் இந்த சகோதரர்கள் மற்றும் சகோதரிகள் நேரான வழியைக் கண்டுபிடிக்கும் பக்தியைக் கேட்க வேண்டும். ஏனெனில், இறுதியில், நம் அனைவரின் இலக்கும் ஒன்றுதான்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் வழிமுறையில் வாழ்ந்து, ஒரு நல்ல முஸ்லிமாக மரணித்து, அல்லாஹ்வின் ரஹ்மத்தைப் பெறுவது.